Postępowi zapaleńcy

Postępowi zapaleńcy to zdecydowanie najbardziej liberalny ze wszystkich segmentów. Odrzucają konserwatywne kody moralne, a religia nie jest dla nich nawet najmniejszym punktem odniesienia w ocenie tego, co jest dobre lub złe. Nad lojalność wobec własnej grupy przedkładają wierność uniwersalnym zasadom, w których imię gotowi są kwestionować zastane autorytety i hierarchie. Cechuje ich myślenie antyautorytarne. 

Nie czują specjalnej dumy z Polski, a polskość nie jest dla nich tak bardzo ważna. Dlatego refleksje nad historią Polski traktują jako przyczynek do wyciągania wniosków z błędów przeszłości, a nie wehikuł do jej krzewienia. Odczuwają natomiast szczególną dumę ze swojej europejskości i są gorącymi zwolennikami pogłębiania integracji europejskiej. Postępowi zapaleńcy to jedyny segment, którego mniej niż połowa przedstawicielek i przedstawicieli deklaruje, że bycie Polką lub Polakiem jest powodem do zadowolenia. Najchętniej naprawiliby Polskę. Tym bardziej, że mają silne poczucie, że ta ich zawodzi – zarówno na poziomie aksjologicznym i praktycznym, gdy w kryzysowych momentach życia muszą polegać na najbliższych, gdyż w instytucjach państwowych nie znajdują oparcia. Samą polskość traktują w sposób inkluzywny – nie stawiają nowym przybyszom wygórowanych wymagań, aby uznać ich za pełnoprawnych członków wspólnoty.

Postępowi zapaleńcy na tle całego społeczeństwa

• Częściej biorą udział w strajkach, demonstracjach (16% vs. 5%) lub bojkotach konsumenckich (38% vs. 11%). 

• Znacznie rzadziej uważają, że do uporządkowania spraw w Polsce potrzeba silnego przywódcy gotowego łamać zasady (28% vs. 59%).  

• Rzadziej odczuwają dumę z historii Polski (63% vs. 86%).  

• Zdecydowanie rzadziej uważają czystość seksualną za ważną i cenną cnotę człowieka (20% vs. 66%).  

• Częściej niż inne segmenty obawiają się skutków zmian klimatu (84% vs. 60%).  

Postępowi zapaleńcy z bliska

Karol ma 37 lat i od urodzenia mieszka w Warszawie. Jest wykładowcą akademickim. Od wielu lat ma partnerkę, z którą myślą o potomstwie, chociaż martwią się, czy narażać dziecko na niebezpieczeństwa pogrążającego się w kryzysach świata. Karola martwi też kryzys praworządności w Polsce i pogarszające się relacje z Unią Europejską. Jednak jego największą troską są zmiany klimatu. Jakiś czas temu przestał jeść mięso, stara się też ograniczać podróże samolotem, ale wie, że bez zmian na poziomie systemowym niewiele to zmieni. 

Karol popiera imigrację – uważa, że każdy ma prawo do szukania lepszego życia. Poza tym polska gospodarka może dużo zyskać dzięki nowym pracownikom. Tuż po rozpoczęciu rosyjskiej napaści na Ukrainę zaangażował się w pomoc uchodźczyniom i uchodźcom – robił kanapki na dworcu, gościł nawet jedną rodzinę u siebie. Razem z grupą znajomych chodzi na parady równości. Był także na protestach przeciwko zaostrzeniu ustawy aborcyjnej. 

Codziennie śledzi wiadomości polityczne, trochę go to frustruje, ale chce być dobrze poinformowany, żeby w najbliższych wyborach zagłosować na najlepszą kandydatkę lub kandydata. Do kościoła nie chodzi, odkąd jako nastolatek uświadomił sobie, że nie potrzebuje religii, żeby wiedzieć, co jest dobre, a co złe. Karola martwi to, jak bardzo podzielone jest polskie społeczeństwo. W przyszłość patrzy z niepewnością i bezsilnością, jednak gdzieś z tyłu głowy tli mu się jeszcze iskierka nadziei, że swoim zaangażowaniem można coś zmienić.